روستای پالنگان از آثار ملی ثبت شده ایران، در شمال‌غرب شهرستان کامیاران در استان کردستان و در دره تنگی‌ور قرار دارد. خانه‌هایی که با چیدن سنگ‌ بر روی هم به صورت پلکانی ساخته شده‌اند، ماسوله‌‌ دیگری را در دل کوه تداعی می‌‌کنند. رودخانه‌ای با گذر از میان روستا آن را به دو نیم تقسیم کرده است و صدای جوش و خروشش گوش‌نواز است. بقایای بر جای مانده از خانه‌های قدیمی نیز تاریخ را فریاد می‌زنند و نشانه قدمت پالنگان است.

به هنگام بهار و تابستان، عشایر قدم به این منطقه می‌گذارند و با اجرای مراسم سنتی خود همچون موسیقی گریان، چپله و سیاچمانه حال و هوای خاصی را در پالنگان ایجاد می‌کنند. روشن کردن و چرخاندن مشعل‌ها و همچنین برافروختن آتش بر بلندی‌های روستا از مراسمی است که در اسفندماه و برای استقبال از نوروز برگزار می‌شود و با ساز و آواز و پایکوبی همراه است. یکی از دیدنی‌ترین رسوم روستا رقصی است که به آن هلپرکی می‌گويند و هر حرکت آن نمادی از رزم در گذشته را به نمایش می‌گذارد. حتما نباید بساط عروسی به پا باشد تا این رقص در روستا انجام شود و در هر زمانی که به روستا بروید ممکن است شاهد این رقص باشید.