در چهل کیلومتری شمال غربی نطنز از استان اصفهان در دامنه کوه کرکس روستایی بس کهن و دیدنی واقع است به نام ابیانه. روستای ابیانه را به اعتبار آثار و بناهای تاریخی پرتنوعش و شکوه معماری بومی و سرشار از زیبایی اش باید از زمره استثنایی ‏ترین روستاهای ایران به شمار آورد. لباس سنتی مردم ابیانه، هنوز هم میان آن ها رواج دارد و در حفظ آن تاکید و تعصب از خود نشان می دهند؛ در مردان شلوار گشاد و درازی از پارچه سیاه (دوید) و در زن ها پیراهن بلندی از پارچه‏ های گلدار و رنگارنگ است. علاوه بر این، زن های ابیانه معمولا چارقدهای سفیدرنگی بر سر دارند.

در گویش محلی ابیانه را «ویونا» می گویند که کلمه ای محلی به معنی بیدستان است و این وجه تسمیه برای جایی که از قدیم درختان بیدش زبانزد بوده عجیب نیست. سفر به ابیانه بیشتر از آنکه سفر به جغرافیایی خاص باشد سفر به دل تاریخ است و تو را تا دورهای دور تا خدایی اهورا مزدا به عقب بازمی گرداند.